Wierzenia plemion starożytnych.

Wierzenia starożytnych Mezopotamczyków

 Sumerowie wierzyli, ze światem rządzi wiele bogów (politeizm - wielobóstwo), a ludzie są stworzeni, aby im służyć. Sumerowie, obawiając się gniewu bogów, za swój najważniejszy obowiązek uważali modlitwę. Jeśli z jakichś powodów, Sumerowie nie mogli wznosić modłów, w ich imieniu robiły to specjalne posążki. Ich ogromne, szeroko otwarte oczy były znakiem uwielbienia, a dłonie splatały się w niekończącej się modlitwie... W religii mezopotamskie występowała antropomorfizacja, charakterystyczna także w późniejszych wierzeniach Greków, Rzymian czy nawet Egipcjan. Oprócz naczelnych bogów, każde miasto miało także własnego patrona. Sprawowaniem kultu zajmowali się kapłani, a najwyższym z nich był król. Szczególną cześć oddawano bogom w święta, podczas których obowiązywał zakaz pracy, aby wszyscy mieszkańcy mogli brać udział w uroczystościach kultu.

 Według jednego z sumeryjskich mitów, bóg Enki stworzył człowieka z brudu (piasku) pod paznokciami. W drugiej wersji bóg Enlil zbudował z piasku ludzką głowę i umieścił ją w ziemi. Człowiek rozwijał się pod ziemią podobnie jak roślina, a następnie wydostał się na powierzchnię przez otwór wywiercony przez Enlila. Bardzo interesujący jest również mit, w którym bogowie Enki i Nimnah pod wpływem alkoholu i wesołego nastroju stworzyli sześć nienormalnych istot - pozbawionych organów męskich i żeńskich. Mit był najprawdopodobniej próbą wyjaśnienia skąd pochodzą ludzkie fizycznie okaleczeni. Podobieństwo do opowieści biblijnej występuje natomiast w sumeryjskim micie o stworzeniu kobiety. Mit mówi, żeby uwolnić boga Enki od bólu żebra, Ninhursag kazała urodzić się bogini Ninti. Słowo "ninti" znaczy - "pani żebra".

BÓSTWO                       ROLA
Anu                                   stworzenie świata
Szamasz                              twórca świata
Anat                                    wojna, niszczenie
Baal                                       tworzenie
Marduk                              stworzenie świata
Isztar                              żona Marduka, bogini wojny, zemsty, miłości                                                                      
Ea                                         władca świata podziemnego
                                                                       
Sin                                              bóg księżyca
An                                               bóg nieba
Enlil                                                bóg powietrza
Enki                                                  bóg wody
Ninthi                                        bogini stworzenia kobiety\

Wierzenia starożytnych Egipcjan

 Egipcjanie czcili początkowo siły natury. Z czasem zaczęli czcić swe bóstwa pod postacią zwierząt, a następnie ludzi mających głowy zwierząt. Przed powstaniem jednego zjednoczonego państwa egipskiego każdy lokalny ośrodek władzy posiadał swoje bóstwo. Po zjednoczeniu kraju kult części z nich rozprzestrzenił się w całym Egipcie.

Najważniejszymi bogami z panteonu egipskiego byli: Ozyrys – bóg podziemi i podległej zmianom natury, Tot– bóg miasta Memfis i wynalazca pisma, Ra – bóg słońca, Set– bóg pustyni, Anubis – bóg zmarłych, Izyda – żona Ozyrysa, Ptah – bóg stwórca. Egipcjanie czcili różne zwierzęta, które ich zdaniem były objawieniem przymiotów określonego bóstwa. Najbardziej znanym przykładem tego kultu może być kult świętego byka Apisa, w którym – zgodnie z wierzeniami Egipcjan – objawiała się siła i płodność boga Ptaha.

Egipcjanie wierzyli, iż będą żyli po śmierci, o ile ich ciało przetrwa na tym świecie. Dlatego też opracowali sposoby zachowywania swych ciał po śmierci, czyli ich mumifikacji. Dokonywano tego poprzez usunięcie wnętrzności oraz wypełnienie pustego ciała substancjami, które je konserwowały i wysuszały, chroniąc przed rozkładem. Zmumifikowane ciała faraonów i arystokracji spoczywały w bogato zaopatrzonych grobowcach, aby miały one w zaświatach wszystko to, co na ziemi. Najlepszym sposobem mumifikacji dla ludzi biednych było chowanie ich ciał w piaskach pustyni.

Echnaton składa hołd Atonowi, dekoracja z pałacu Tell el-Amarna